Vroeger werden de wilgen en essen door de boeren geknot omdat de soepele rechte takken vele toepassingen hadden in het landbouwbedrijf. Er konden schuttingen van gevlochten worden, en manden. Of de typisch Betuwse bijenkorf bisschopsmuts. De grotere staken van de es waren uitstekend geschikt als gereedschapsstelen, of hekkepalen. En het kromhout was altijd bruikbaar in de oven van het bakhuis. En ook buiten het boerenbedrijf was het knothout een nuttig artikel, Rijkswaterstaat gebruikte het in zinkstukken en wegfunderingen.
De knotbomen werden een belangrijk element in een harmonieus landschap.

Tegenwoordig is de gebruikswaarde van het knothout veel minder. Hobbyisten vlechten nog steeds schuttingen en manden (en beelden). En ook bijenkorven worden nog gevlochten, maar de imkers gebruiken tegenwoordig houten (of plastic) bijenkasten. Rijkswaterstaat gebruikt nog steeds zinkstukken van gevlochten wilgentakken. Maar de productie van knothout is veel groter dan er wordt gebruikt.

ingestorte wilg

Als we de knotbomen in het landschap willen behouden zullen ze regelmatig geknot moeten worden. Dus trekken vrijwilligers met zagen en ladders het land in.

Teksten, gedichten, beeld en geluid op deze site mogen slechts in andere publicaties of presentaties gebruikt worden met uitdrukkelijke toestemming van de auteur.